Postingan

Menampilkan postingan dengan label NjowoRaweki

OJO DUMEH

dadi manungsa kuwi sing paling utama, aja sok ngendel-endelake samubarang kaluwihane. Apa maneh mamerake kasugihan lan kapinterane. Yen anggone ngongasake dhiri mau mung winates ing lathi tanpa bukti, dhonge pakarti kaya mangkono iku yo bakal ngengon awak-e dadi salah sawijining manungsa kang ora aji... Luwih prayoga turuten kae pralampitane tanduran pari.. Pari kang mentes kuwi yo mesthi bakal tumelung, lha... kang ndhongak mracihnani yen pari kuwi kothong tanpa isi... hehehehe malah dadi cengengesan tow, aku... Gludak-gludak... Byur >>> Aja dumeh mujudake pitutur luhur warisane para leluhur lan pinisepuh kang ngemu teges supaya jalma manungsa utawa titah sewantah anggone nglakoni penguripane ana ing alam donya ora ngendelake aji mumpung. Dumeh, mujudake kahanan kajiwan kang njalari sawijining pawongan nggunakake kesempatan(aji mumpung) kanggo kepentingane dhewe tanpa ngelingi sak padhane urip. Kesempatan kasebut ing ndhuwur bisa mau

Temtrem ki piye

Opo wes Pernah kwe ngarasake ketentreman marang uriping jiwo seng Anteng (tenang)... iki podo karo Kata Mutiara seng cocok kanggo ndadek'e renungan marang sikap/ tingkah lakune kwe iki.... Ojo kwe nonton awakmu dwe mergo ko Uwong liane, nangeng nontono awak mu dwe yo ko kwe dwe, Kwe ntresnani awakmu dwe, dadi yo kwe iso ngrasake keindahan nek awakmu yo ntresnani lingkunganmu, awakmu glem ngerawat lan njogo tetep aman lan tetap indah...

Mudeng ora to jane

Ikhlas marang sak kabehe seng siro pikir lan lakoni.... Yo kudu di lakoni kanti penuh kerelaan, tanpo enek embel- embel (ngarep- ngarep) karo belesan seng opo wes mbok pikir ake opo towo seng wes mbok lakoni... semnugo iku yo mergo keikhlasan ko palung ati seng paling jeru... Yo iku seng, lahir ko ati cilik seng suci seng jenenge anugerah ko seng kuoso...